Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος...

Ἱερομόναχος Νικόδημος Ἀεράκης.

Ὁ Κύριός μας παρ’ ἀξίαν ἐπέτρεψε νὰ «ἱερουργῶ τὸν λόγο» Του σαράντα πέντε χρόνια. Ἔχω ἐπίγνωσι πὼς δὲν εἶναι τὰ κηρύγματά μου γιὰ ἀδελφὲς ψυχὲς ποὺ τρέφονται μὲ στερεὰ πνευματικὴ τροφή. Τὰ κηρύγματά μου ἀπευθύνονται σὲ ἁπλὲς ψυχὲς καὶ σὲ ἀκροατήριο ἐπαρχίας. Δὲν ἔχουν ἀξιώσεις γιὰ ἀκροατὲς μεγάλων καὶ χαρισματούχων ἱεροκηρύκων.

Μπορῶ νὰ δηλώσω, ὅμως, πὼς ἡ πρόθεσί μου εἶναι νὰ κηρύττω Χριστὸν ἐσταυρωμένον καὶ ἀναστάντα σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας μας. Προσπαθῶ νὰ προσφέρω τὸν σωτήριο λόγο τοῦ Εὐαγγελίου ἀπερίτμητο, ἀληθινό, γνήσιο καὶ ἀτόφυο, ὅπως τὸν προσφέρει ἡ Ὀρθοδοξία μας. Τὸ «ΤΑΔΕ ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ» τῶν Ἁγίων Προφητῶν καὶ ἡ ὁμολογία μας τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας «Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν, ἡ Χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἐβράβευσεν· οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν.» συνέχουν τὴν ὕπαρξί μου καὶ προσπαθῶ νὰ κατευθύνουν τὶς σκέψεις, τὸν λόγο μου καὶ τὴν ὅλη διακονία μου.

Δὲν θὰ τολμοῦσα νὰ ἀναρτήσω ἐδῶ τὶς ταπεινὲς ὁμιλίες μου, ἂν δὲν εἶχα πιέσεις ἀπὸ πολλοὺς ἀδελφοὺς γι’ αὐτὴν τὴν προσφορά.

Παρακαλῶ σε, ἀκροατή μου, νὰ μὲ μνημονεύης στὶς προσευχές σου, γιὰ νὰ τηρῶ πρῶτος ἐγὼ τὸν σωτήριο λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ συνεχίσω ἀκαταίσχυντα τὸ ταπεινὸ αὐτὸ ἔργο, τὸ ὁποῖο μοῦ ἀνέθεσε ὁ Κύριος μὲ τὴν Ἐκκλησία Του.